polski   English  
 

dLibra Digital Library

polski   English  

Publication

Export metadata

rdf   ris   bibtex

Favourite positions

Tagging
just private
Please login or register to use additional features!

Save this address

  • Add to bookmarks
  • bookmarks

Publication description

Wystawa Norwid i ostatni romantycy

Publication structure:
  • Wystawa Norwid i ostatni romantycy
    • Al. Półkozic [Niewiarowski]: Cyprian Kamil Norwid. (Sylwetka pośmiertna). „Wiek” 1884, nr 27.
    • C.K. Norwid: "Zoilus". Rys. Kostrzewski. Ryt. Müller. „Tygodnik Ilustrowany” 1860, nr 25.
    • C.K. Norwid: „Lokaj spanoszony”. „Tygodnik Ilustrowany” 1862, nr 120.
    • C.K. Norwid: „Mecenas otoczony klientami". „Tygodnik Ilustrowany” 1861, nr 77.
    • T. Miciński: Źródło w górach. Cyprian Norwid; Fr. Siedlecki: Cypriana Norwida dzieła wydał Zenon Przesmycki . "Literatura i Sztuka" 1914, nr 1.
    • St. Witkiewicz: Dziwny człowiek. Lwów 1903.
    • St. Wyspiański: Pisma prozą. Warszawa 1932, s. 379, 381, 382, 392, 396, 405, 535.
    • St. Wyspiański: Pisma prozą. Warszawa 1932, s. 358, 357, 362, 363.
    • J. Hulewicz [i St. Przybyszewski]: Od Redakcji i nakładców [manifest programowy „Zdroju”]. „Zdrój” 1917, R. 1, t. 1, z. 1, s. 1–6.
    • W. Gomulicki: Do Miriama. (List otwarty o Norwidzie, o krzyżowaniu w Polsce poetów, o Polski świtach, południach i zmierzchach, o ohydzie zwanej rymoklectwem, o różnicy między poetą a gadającą wierszami papugą). „Zdrój” 1917, R. 1, z. 2.
    • Do Wiktora Gomulickiego. (List otwarty od redakcji „Zdroju”). „Zdrój” 1917, R. 1, z. 5.
    • St. Przybyszewski: Obrachunki. „Zdrój” 1918, R. 2, z. 1 (dokończenie w: „Zdrój” 1918, R. 2,z. 2).
    • K. Przerwa-Tetmajer: Poeta a świat. Odpowiedź na list otwarty redakcji „Zdroju” do Wiktora Gomulickiego. („Zdrój” 1918, Tom I, str. 129). „Zdrój” 1918, R. 2, z. 2.
    • S. Stasiak: Poeta a świat. O twórczości. (W odpowiedzi na list otwarty redakcji „Zdroju” do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, z. 3.
    • W. Moraczewski: Poeta a świat. (W odpowiedzi na list otwarty redakcji „Zdroju” do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 2, z. 4, s. 103–104.
    • St. Przybyszewski: Poeta a świat. Twórca i „on”. (W odpowiedzi na list otwarty do W. Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, z. 5.
    • A. Bederski: Poeta a świat. Światu. „Zdrój” 1918, R. 2, z. 5.
    • G. Kamban: Poeta a świat. (Dla „Zdroju” – w odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 3, z. 2.
    • E. Porębowicz: Poeta a świat. (W odpowiedzi na list otwarty do W. Gomulickiego). „Zdrój” 1918
    • J.V. Jensen: Poeta a świat. (Dla „Zdroju” – w odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego).
    • J. Hulewicz: Poeta a świat. (W odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 3, z. 5
    • J. Karasek: Poeta a świat. (Dla „Zdroju” – w odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 3, z. 6.
    • St. Kubicki: (Dla „Zdroju” – w odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 4, z. 1.
    • Sri Ananda Acharya: (Dla „Zdroju” – w odpowiedzi na list otwarty do Wiktora Gomulickiego). „Zdrój” 1918, R. 2, t. 4, z. 2.
    • S. Żeromski: Sen o szpadzie. Pomyłki. W: Dzieła. Nowele i opowiadania. Warszawa 1957, t. 4, s. 39-61.
    • Żeromski Stefan, Sen o szpadzie. Pomyłki, Warszawa 1957, s. 39-61
    • „Adam Mickiewicz w Rzymie”. Rysunek piórkiem (tusz). Powstał w 1848. "Tygodnik Ilustrowany” 1896, nr 50, s. 982.
    • „Portret Józefa Marii Hoene-Wrońskiego”. Rysunek piórkowy tuszem, podkolorowany. Powstał w 1856. Ze zbiorów Wł. Bartynowskiego w Krakowie ogłosił F. Kopera. „Wiadomości Numizmatyczno–Archeologiczne” 1897, t. 3, nr 4, s. 355.
    • „Dolce far niente” („Słodkie nic nierobienie”). Rysunek piórkiem (tuszem). Powstał najpewniej w latach 1845–1846. Ze zbiorów Wł. Jabłonowskiego, i in. „Wędrowiec” 1900, nr 16, s. 307, 308.
    • „Le musicien inutile”(„Niepotrzebny muzyk”). Akwaforta oryginalna, odtworzona w światłodruku u B. Wierzbickiego i S-ki. Powstała w 1867. „Chimera” 1902, t. 6, z. 17, s. 1/171 – 3/171.
    • „Zygmunt Krasiński w Rzymie”. Rysunek piórkiem, podkolorowany. Powstał w 1856. Ze zbiorów Muzeum Branickich w Suchej ogłosił A. Łada-Cybulski, i in. "Tygodnik Ilustrowany” 1904, nr 20, s. 387.
    • Medalion – popiersie Zygmunta Krasińskiego. Wykonany w brązie, okrągły (średnica 16,5 cm), ciemno patynowany. Sygnatura: C. Norwid sculps. 1860. Ze zbiorów Muzeum Mickiewiczowskiego przy Bibliotece Polskiej w Paryżu ogłosił Wł. Strzembosz. „Tygodnik Ilustrowany” 1904, nr 34, s. 653.
    • „Chrystus i Barabasz w pretorium Piłata”, s. 5. Rysunek piórkiem w sepii. Powstał w 1856. Ze zbiorów A. Sternschussa w Krakowie, s. 5. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Portret własny «z gałązką bluszczu»”. Szkic piórkiem (tusz). Powstał w 1877. Ze zbiorówW. Gomulickiego. s. 315. Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Norwid śpiący”. Szkic olejny na płótnie autorstwa P. Szyndlera. Powstał w 1879. Ze zbiorów W. Gomulickiego, s. 295. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Autoportret piórkiem” („Autoportret «sygnetowy»”). Rysunek atramentowy. Powstał w okresie 1880–1883 (zdaniem J.W. Gomulickiego, ok. 1882), s. 417. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Głowa Zygmunta Krasińskiego”. Szkic piórkowy tuszem, akwarela. Powstał ok. 1850. Ze zbiorów W. Gasztowtta, s. 209. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Zagadka” („Lady Makbet”, „Kleopatra”). Szkic olejny na płótnie. Według J.W. Gomulickiego, namalowany najwcześniej w 1872. Własność Muzeum Narodowego w Warszawie (z dawnych zbiorów Muzeum w Rapperswilu), s. 55. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Dziewczynka”. Rysunek ołówkiem i czarną kredką. Powstał ok. 1866. Ze zbiorów W. Gasztowtta, s. 256. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Dziecko z koniem” („Chłopiec z drewnianym konikiem”, „Marzenie”). Szkic akwarelowy. Sygnatura „C. Norwid 186[…]”, s. 219. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Sesja emigrantów” („Na wieczorku emigracyjnym”). Rysunek ołówkiem. Powstał prawdopodobnie ok. 1873. Ze zbiorów E. Geniusza, s. 421. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Sąsiedzi w przytułku Św. Kazimierza”. Powstał w 1877 lub później. Ze zbiorów E. Geniusza, s. 424. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Chemin du progrès”(„Droga postępu”). Szkic ołówkiem. Ze zbiorów W. Gomulickiego. Powstał w 1870. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Studium męskie” („Smutek”, „Judasz”). Rysunek piórkowy tuszem, podkolorowany. Datowany: 1863. Ze zbiorów W. Gasztowtta, s. 284. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8., z. 22/23/24
    • „Anioł śmierci” („Szatan”, „Upadły anioł”). Rysunek piórkiem w sepii. Powstał w 1851. Własność Muzeum Narodowego w Poznaniu. „Tygodnik Ilustrowany” 1907, nr 27, s. 549.
    • „Modlitwa dziecka” („Mała modląca się”, „Parabola o świecy pod korcem”). Rycina (akwaforta, ruleta i sucha igła). Powstała w 1855. „Świat” 1908, nr 7.
    • „Kordecki na wałach Częstochowy”(„Na murach Jasnej Góry w 1655 r.”). Ilustracja drzeworytowa. Powstała w 1851. „Tygodnik Ilustrowany” 1909, nr 33, s. 662.
    • „Matka z dzieckiem”. Rysunek piórkiem. Datowany 1847. Ze zbiorów J. Olszewskiego. „Świat” 1909, nr 4.
    • „Polska” („Penelopa prująca całun Laertesa”). Rysunek piórkowy tuszem (sepia). Sygnatura: „Norwid 1860”. „Świat” 1909, nr 49.
    • „Joachim Lelewel”. Rysunek piórkowy tuszem. Powstał w 1846. Ze zbiorów A. Sternschussa w Krakowie, i in. „Świat” 1910, nr 2.
    • Rysunki ze sztambucha Zofii Skrzyneckiej. Powstały w latach 1846–1847. „Świat” 1912, nr 11.
    • „Złożenie do grobu”. Szkic narysowany przez Norwida w pamiętniku Zofii Skrzyneckiej w latach 1846–1847. „Świat” 1912, nr 17.
    • „Mazur” („Chłop mazowiecki”). Akwarela. Według ustaleń Miriama, u dołu podpis: „Cyprian Norwid w Paryżu 1857”. Ze zbiorów L. Kucharskiej ogłosił St. Lam w artykule Nieznane akwarele Norwida, in. „Kronika Powszechna” 1912, nr 31, s. 74.
    • „Maski” 1918, z. 28, s. 547.
    • „Maski” 1918, z. 29, s. 563; 571.
    • „Maski” 1918, z. 30, strona tytułowa; s. 582; 589; 590.
    • „Maski” 1918, z. 31, s. 603; 604; 605.
    • „Maski” 1918, z. 32, s. 623; 629.
    • „Maski” 1918, z. 33, s. 643; 644.
    • „Maski” 1918, z. 35, strona tytułowa; s. 692.
    • C.K. Norwid: Autobiografia. Datowana 1872. Z autografu w zbiorach Towarzystwa Numizmatycznego ogłosił F. Kopera. „Wiadomości Numizmatyczno–Archeologiczne” 1897, t. 3, nr 4.
    • C.K. Norwid: Żeby to dłutem arcydzieło… Z autografu w zbiorach Towarzystwa Numizmatycznego ogłosił F. Kopera.„Wiadomości Numizmatyczno–Archeologiczne” 1897, t. 3, nr 4.
    • C.K. Norwid: Wanda. Rzecz w obrazach sześciu. Ukończona w 1852. Z adnotacją: „Pisałem 1851”. Z autografu A. Norwidowej, bratowej poety, wydał Z. Przesmycki. „Chimera” 1901, t. 4, z. 10/11/12.
    • C.K. Norwid: Epilog. Do Walentego Pomiana Z. (Zakrzewskiego). Powstał w 1859. Z autografu wydał Z. Przesmycki. „Chimera” 1901, t. 1, z. 2.
    • C.K. Norwid: „Ad leones!”. Nowela.Powstała w 1882. Z autografu w spuściźnie Norwida ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1901, t. 1, z. 1.
    • C.K. Norwid: Ostatnia z bajek. Powstała, według B. Kocówny, w 1874, według Z. Przesmyckiego – w latach 1870–1883. Z autografu w spuściźnie Norwida ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1902, t. 6, z. 18.
    • C.K. Norwid: Tajemnica lorda Singelworth. Nowela. Zdaniem J.W. Gomulickiego, powstała na początku roku 1883. Z autografu w spuściźnie Norwida ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1902, t. 6, z. 16.
    • Milczenie. W tekście fragment hymnu orfickiego (przełożył C.K. Norwid). Rozprawa filozoficzno-literacka. Powstała ok. 1882. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1902, t. 5, z. 13; z. 14 (dokończenie).
    • C.K. Norwid: Urywek, inc.: Wykopaliska w Herkulanum przezierając… Datowany 1878. Ze zbiorów A. Pługa. „Kurier Warszawski” 1902, nr 303.
    • C.K. Norwid: Klary Nagnioszewskiej samobójstwo. Tragedia przez ... Humoreska rysunkowa powstała w 1877 w paryskiej pracowni Pantaleona Szyndlera. Tekst i podobiznę autografu ogłosił W. Gomulicki. „Wędrowiec” 1904, nr 1, nr 2.
    • Boga-Rodzica. Pieśń ze stanowiska historyczno-literackiego odczytana przez C.K. Norwida. Datowana: w Paryżu 1873. Z autografu w spuściźnie poety ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 7, z. 19, z. 20/21.
    • C.K. Norwid: Czułość. „Chimera” 1904, t. 7, z. 19.
    • C.K. Norwid: Pierwszy list, co mnie doszedł z Europy… Datowany: New Jork, 10.04.1853. Ogłosił St. Kossowski. W: Listy do Marii Trembickiej z lat 1845–1857. „Chimera” 1904 (wyd. 1905), t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Moja piosnka [II] (inc.: Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba…). Powstała na początku 1854. Z autografu Biblioteki Jagiellońskiej ogłosił St. Kossowski. W: Listy do Marii Trembickiej z lat 1845–1857. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Rzeczywistość i marzenia. Poemat. Powstał w maju 1854 (według R. Zrębowicza w 1848). Z autografu Biblioteki Jagiellońskiej ogłosił St. Kossowski. W: Listy do Marii Trembickiej z lat 1845–1857. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: W tej powszedniości… Datowany „30, w wigilię dnia Zadusznego 1856”. Z autografu Biblioteki Jagiellońskiej ogłosił St. Kossowski. W: Listy do Marii Trembickiej z lat 1845–1857. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Smutną zaśpiewam pieśń... Z autografu Biblioteki Jagiellońskiej ogłosił St. Kossowski. W: Listy do Marii Trembickiej z lat 1845–1857. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Klaskaniem mając obrzękłe prawice… Powstał w 1858. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Ironia. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Pielgrzym. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Litość. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Sfinks. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Narcyz. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Sieroctwo. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Fatum. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: „Ruszaj z Bogiem”. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • B. Erzepki: Z niedrukowanej korespondencji C.K. Norwida. „Zdrój” 1918, R. 2, t. V, z. 3, s. 58–61; z. 4, s. 90–91; z. 5–6, s. 125-126.
    • C.K. Norwid: Do L.K. [Ludwiki Kuczyńskiej]. Datowany 1861. Ogłosił Z. Mysłakowski. „Sfinks” 1916, t. 6, nr 90.
    • C.K. Norwid: Objaśnienia żądane. I–IV. Datowany 1861. Ogłosił Z. Mysłakowski. „Sfinks” 1916, t. 6, nr 90.
    • C.K. Norwid: Krótki list z 1861 do Joanny i Ludwiki Kuczyńskich. Ogłosił Z. Mysłakowski. „Sfinks” 1916, t. 6, nr 90.
    • C.K. Norwid: Wędrowny sztukmistrz. Powstał ok. 1856. Ogłosił, nadawszy tytuł, Z. Przesmycki. „Myśl Polska” 1915, R. 1, t. 1, z. 1, s. 99–104.
    • C.K. Norwid: „A Dorio ad Phrygium”. Powstał ok. 1872. Ogłosił Z. Przesmycki. „Myśl Polska” 1915, R. 1, t. 1, z. 2, s. 265–278.
    • C.K. Norwid: Emil na Gozdawiu. Poema. Powstał, wg B. Kocówny, w 1872, wg Z. Przesmyckiego, ok. 1880. Ogłosił Z. Przesmycki. „Myśl Polska” 1915, R. 1, t. 1, z. 3, s. 432–437.
    • C.K. Norwid: Słuchacz. Datowany 1876. „Nowa Gazeta” 1915, nr 232.
    • C.K. Norwid: Belizarius, gdy rzymskie osadził okopy… Datowany: Paryż, 5.02.1859. Z autografu w posiadaniu Z. Jundziłła. „Nowa Gazeta” 1915, nr 152, s. 2.
    • C.K. Norwid: Przepis na powieść warszawską. Datowany 1879. Ogłosił J. Lemański. Satyra polska. T. 2. Warszawa, 1914, s. 111–112.
    • C.K. Norwid: Małe dzieci. Powstał w 1867. Ogłosił J. Lemański. Satyra polska. T. 2. Warszawa, 1914, s. 112.
    • C.K. Norwid: Język-ojczysty. Powstał w latach 1863–1865. Ogłosił J. Lemański. Satyra polska. T. 2. Warszawa, 1914, s. 113.
    • C.K. Norwid: Piast i jego rewolucja (Do J.I. Kraszewskiego). Powstał w 1860. Z papierów po J.I. Kraszewskim ogłosił K. Bartoszewicz. „ Echo Literacko-Artystyczne” 1913, z. 5, s. 561–563.
    • C.K. Norwid: Burza. Datowany: 20.03.1841. Ogłosił K. Bartoszewicz na podstawie autografu znajdującego się w Bibliotece Jagiellońskiej. „Świat” 1912, nr 29.
    • C.K. Norwid: W albumie Zofii Skrzyneckiej [inc. Te kilka rysów…]. Datowany: 22 stycznia 1847. Ogłosił A. Ch. (Antoni Chołoniewski) w tekście: Jan Skrzynecki we wspomnieniach córki. „Świat” 1912, nr 11.
    • C.K. Norwid: Estetyczne poglądy. Datowany 1881. Z papierów po J.I. Kraszewskim ogłosił K. Bartoszewicz. „Echo Literacko-Artystyczne” 1912, nr 1, s. 31–33.
    • C.K. Norwid: Do Teofila Lenartowicza. Datowany: 1856 w Paryżu. Ogłosił I. Chrzanowski. „Sfinks” 1912, z. 12.
    • C.K. Norwid: Modlitewnik (powstały w więzieniu, Berlin 1846, podarowany Włodzimierzowi Łubieńskiemu). Fragmenty ogłosił „Przegląd Powszechny” 1911, t. 109, nr 327, s. …
    • C.K. Norwid: Monolog (z Modlitewnika). „Przegląd Powszechny” 1911, t. 109, nr 326, s. 181.
    • C.K. Norwid: Przyjacielowi-poecie. Wiersz dedykowany T. Lenartowiczowi, przesłany mu (wg Z. Przesmyckiego) w 1858. „Gazeta Wieczorna” 1911, nr 99, s. 3.
    • C.K. Norwid: W pamiętniku. Z prologu do fantazji Za kulisami. Według Z. Przesmyckiego, powstał w 1864, zdaniem J.W. Gomulickiego, w 1861. Ze zbiorów W. Gasztowtta ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1907, t. 10.
    • C.K. Norwid: Spartakus. Datowany 1857. Z autografu własności E. Kołaczkowskiej we Lwowie ogłosił R. Zrębowicz. „Słowo Polskie” 1907, nr 309.
    • C.K. Norwid: Marionetki. Datowany 1861. Z autografu w Muzeum Narodowym w Rapperswilu ogłosił Wł. Kłyszewski [zdaniem J.W. Gomulickiego – K. W(oźnicki)]. „Tygodnik Ilustrowany” 1907,nr 45.
    • C.K. Norwid: Pożegnanie. Ostatni rapsod Bérangera. Datowany 1861. Z autografu w Muzeum Narodowym w Rapperswilu ogłosił Wł. Kłyszewski. „Tygodnik Ilustrowany” 1907, nr 45.
    • C.K. Norwid: Assunta (spojrzenie ku niebu). Poemat datowany 1870. Z autografu Biblioteki Jagiellońskiej ogłosił J. Kallenbach. „Przewodnik Naukowy i Literacki”. Lwów 1907, R. 35, nr 11.
    • C.K. Norwid: Duch Adama i skandal. Datowany: Paryż 1856, „po powrocie z pogrzebu A. Mickiewicza”. Ogłosił T. Pini. „Pamiętnik Literacki” 1907, R. 6, z. 1.
    • C.K. Norwid: Obyczaje. Powstał przed 28.10.1858. Ogłosił T. Pini. „Pamiętnik Literacki” 1907, R. 6, z. 1.
    • Hamlet (fragment przekładu C.K. Norwida). W: Pini T.: Z pośmiertnych utworów C. Norwida. „Pamiętnik Literacki”, R. 6 (1907), z. 1.
    • C.K. Norwid: Noc tysiączna druga. Komedia w jednym akcie. Datowana 1850. Ogłosił W. Feldman, zachowawszy pisownię oryginalną. W tekście został zamieszczony czterowers o inc.: Co ranek, skoro ustępują cienie…. „Krytyka” 1907, z. 9–10.
    • C.K. Norwid: Do Józefa Bohdana Zaleskiego. Datowany: w Rzymie 1847 r. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Do Józefa Bohdana Zaleskiego… „Gazeta Lwowska” 1908, nr 281.
    • C.K. Norwid: Amen. Powstał w Rzymie, w 1847. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Amen. „Gazeta Lwowska” 1908, nr 281.
    • C.K. Norwid: Marmur-biały. Datowany: 1848, „Na pokładzie okrętu u Egejskiego Morza”. Z autografu własności D. Zaleskiego ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Marmur biały. „Gazeta Lwowska” 1908, nr 292.
    • C.K. Norwid: Aerumnarum plenus. Powstał w 1850. Z autografu własności D. Zaleskiego ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Aerumnarum plenus. „Gazeta Lwowska” 1908, nr 296.
    • C.K. Norwid: Coś ty Atenom zrobił… Datowany w Paryżu, styczeń 1856. Ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Modlitwa. Powstała w 1850. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki. „Biblioteka Warszawska” 1908, t. 4.
    • C.K. Norwid: Italiam! Italiam! Powstał, według Z Przesmyckiego, przed grudniem 1846, według Krechowieckiego w 1848, według J.W. Gomulickiego w 1849. Z autografu Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu ogłosił B. Erzepki. „Dziennik Poznański” 1908, nr 9, „Dodatek Literacki i Artystyczny”.
    • C.K. Norwid: Skała-Bolmirowej. Poemat Słowieński – zdawałoby się, iż ze wtórej połowy VII-stolecia nowo odkryty. Datowany 1875. Z papierów M. Geniusza ogłosił T. Smoleński pt. Skała-Lumirowej w artykule Egipskie norwidiana. „Ateneum Polskie” 1908, t. 2, nr 1.
    • Egipskie norwidiana. Z rękopisów M. Geniusza Ogłosił T. Smoleński.„Ateneum Polskie” 1908, t. 2, nr 1.
    • C.K. Norwid: Nim znów ucieknę, nic nie mając zgoła. Powstał prawdopodobnie ok. 1857. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 1, s. 238.
    • C.K. Norwid: Od rezultatów mylnego zamętu… Datowany 1860. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 38.
    • C.K. Norwid: Nota z 9 paragrafów. Datowana 1863. Z autografu w archiwum Zamoyskich w Paryżu ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie, t. 2, Lwów 1909, s. 161–175.
    • C.K. Norwid: O portrecie i przeznaczeniu jego. Datowany 1867. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 211–213.
    • C.K. Norwid: Gdyby zapytał kto Jana III… Datowany 1852. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 188.
    • C.K. Norwid: Był taki: co Dziecięciem…Datowany 1860. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 192–193.
    • C.K. Norwid: Wczora-i-ja. Datowany 27.12.1860. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 196.
    • C.K. Norwid: Poznańskie 1846–1848. Datowany 1861. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki:O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 149–153
    • C.K. Norwid: O konieczności organu umysłowego. Datowany: 23 maja 1863. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 157–159.
    • C.K. Norwid: [Na zgon Józefa Zaleskiego]. Datowany: luty 1864 roku. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 199–200.
    • C.K. Norwid: Do Marcellego Gujskiego… Sonet. Datowany 1871. Z autografu po J.B. Zaleskim ogłosił A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Lwów 1909, t. 2, s. 265–266.
    • C.K. Norwid: Widowiska w ogóle uważane. Datowany 1852. Ogłosił Z. Przesmycki. „Nowa Gazeta” 1909, nr 3, dodatek „Literatura i Sztuka”, nr 1.
    • C.K. Norwid: Epos-nasza. 1848. Wiersz przesłany do „Gońca Polskiego”, lecz nieogłoszony. Z autografu własności S. Cegielskiego podał B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 26, s. 402–404.
    • Z Danta: C.K. Norwid: Czyściec – pieśń ósma (powstał w więzieniu, Berlin 1846 ; postscriptum o inc.: To nie jest żadne dobre tłumaczenie…). Z papierów dr. F. Chłapowskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 24, s. 369–370.
    • C.K. Norwid: Bema pamięci żałobny-rapsod. Powstał w 1851. Przesłany do redakcji „Gońca Polskiego”, lecz nieogłoszony. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 33, s. 513–514.
    • C.K. Norwid: Kwiryty! Fraszka. Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego”, 1910, nr 33, s. 514.
    • C.K. Norwid: W albomie hr.[abiego]: Fraszka (!). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dod. do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 33, s. 515
    • C.K. Norwid: Fraszka (!). Petersbursko-Wiedeńskim Papistom Przypisana. Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 30, s. 466, 467.
    • C.K. Norwid: Posiedzenie (fraszka). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 30, s. 467.
    • C.K. Norwid: Siła ich (fraszka). Datowany 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego”, 1910, nr 30, s. 467.
    • C.K. Norwid: Idee i prawda. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Purytanizm. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Niebo i ziemia. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Bogowie i człowiek. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Laur dojrzały. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Czas i prawda. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Źródło. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Nerwy. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Lapidaria („Rzeźbiarz” i „Mecenas”). Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Mój psalm. Ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24. Utwór z cyklu Vade-mecum (powstały w latach 1865–1866).
    • C.K. Norwid: Kleopatra. Tragedia historyczna w trzech aktach. Pisana od ok. 1870 do 1878. Utwór niedokończony. Akty I, II i fragment III ogłosił Z. Przesmycki w: „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Stygmat. Nowela. Datowana 1883. W tekście noweli wiersz Norwida "Czemu?" (powstał w latach 1858–1861). Z autografu w spuściźnie Norwida ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: La philosophie de la guerre. Rozprawa datowana: Paryż, wrzesień 1870. Z autografu w papierach po J. Reitzenheimie ogłosił Z. Przesmycki. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23.24.
    • [Z Buonarrotiego]. Fragment przekładu C.K. Norwida. Powstał w 1876. Z autografu ogłosił Z. Przesmycki.„Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24
    • [Z Schillera]. Fragment przekładu C.K. Norwida. Powstał prawdopodobnie ok. 1853. Z autografu ogłosił St. Kossowski. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • C.K. Norwid: Pewność (fraszka). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 30, s. 467.
    • C.K. Norwid: Dobra-Wola (fraszka). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 30, s. 467–468.
    • C.K. Norwid: Do – Henryka… (fraszka). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 32, s. 497–498.
    • C.K. Norwid: Odpowiedź do Włoch (fraszka). Datowana 1851. Z autografu po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 32, s. 498–499.
    • C.K. Norwid: Do obywatela Johna Brown. (Z adnotacją Norwida: „Z listu pisanego do Ameryki w 1859, listopada”). Z autografu, z papierów po Wł. Bentkowskim własności S. Cegielskiego, ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dod. do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 36, s. 561–562.
    • C.K. Norwid: Sariusz. 1862. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 36, s. 562.
    • C.K. Norwid: Do spółczesnych (oda). Dopisek: Zawsze mazurek! Datowana: 1867 „Novembris Parisiorum-Lutheciae”. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 36, s. 563.
    • C.K. Norwid: Confregit in die irae suae… (Fraszka). Datowana 1850. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 28, s. 433–434.
    • C.K. Norwid: Koncept a Ewangelia. Datowany 1851. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki.„Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 28, s. 434–435.
    • C.K. Norwid: Miłość. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 31.
    • C.K. Norwid: Pascha. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 31.
    • C.K. Norwid: Przeszłość i przyszłość. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 31.
    • C.K. Norwid: Zdrowy sąd. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 31.
    • C.K. Norwid: Duchów-Walka. Z papierów po Wł. Bentkowskim ogłosił B. Erzepki. „Literatura i Sztuka”. Dodatek do „Dziennika Poznańskiego” 1910, nr 31.
    • W. Gomulicki: Prośba o norwidiana. „Przegląd Literacki” 1896, nr 2.
    • M. Zdziechowski: Byron i jego wiek, t. 2, 1897, s. 617–618.
    • W. Gomulicki: [rec. dwóch powieści rzymskich Jeske-Choińskiego]. „Wędrowiec” 1898, nr 8.
    • P. Chmielowski: Historia literatury polskiej, t. 5. Warszawa 1900, s. 133–136.
    • W. Marrené-Morzkowska: Symbolista sprzed pięćdziesięciu laty. „Wędrowiec” 1900, t. 1, nr 15–17, 19.
    • W. Marrené-Morzkowska: Kartka z dziejów Cyganerii warszawskiej. „Słowo Polskie” 1901,nr 453, 455.
    • Z. Przesmycki: Glossy: Laurowo i ciemno. W: Kronika miesięczna. „Chimera” 1901, t. 1, z. 1, s. 146–148.
    • Z. Przesmycki: Los geniuszów. „Chimera” 1901, t. 1, z. 1, s. 9–16.
    • Z. Przesmycki: Prospekt. „Chimera” 1901, t. 1, z. 1, s. 4–6 nlb.
    • W. Gomulicki: Jeszcze jedna „Wanda”. „Kraj” 1902 (3 października), nr 38, dodatek „Życie i Sztuka”.
    • St. Malczart: C. Norwida poglądy na sztukę narodową. „Tygodnik Słowa Polskiego” 1902, nr 6–9.
    • Z. Przesmycki: Po półtoraroczu. W: Od redakcji. „Chimera” 1902, t. 6, z. 18. s. 450, 474–475.
    • W. Gomulicki: Polka. „Wędrowiec” 1903, nr 17–18.
    • Fr. Chłapowski: [Informacja o odczycie dot. Cypriana Kamila Norwida]. Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego 1904, t. 31, s. 173–174.
    • Fr. Chłapowski: Cyprian Kamil Norwid. [Ekscerpt z odczytu w Towarzystwie Przyjaciół Nauk Poznańskim]. „Kurier Poznański” 1904, nr 285, s. 1-2.
    • Z. Przesmycki: Varia: Następny zeszyt… W: Kronika miesięczna. „Chimera” 1904, t. 7, z. 20/21, s. 448.
    • W. Gomulicki: Wrażenia krytyczne. „Kraj” 1904, nr 11.
    • Z. Przesmycki: Varia: Cypriana Norwida dzieła zebrane. W: Kronika miesięczna. „Chimera” 1904, t. 7, z. 19, s. 149–151.
    • P. Chmielowski: Chimera. „Pamiętnik Literacki” 1904, R. 3, z. 2, s. 330.
    • Z. Malewski: Poezja czynu. „Pamiętnik Literacki” 1906, s. 373–392.
    • A. Potocki: Norwid (na tle „Promethidionu”). „Słowo Polskie” 1906, nr 536.
    • St. Brzozowski: Cyprian Norwid. Próba. „Krytyka” 1905, R. 7, t. 2, z. 10, 12.
    • W. Gomulicki: [rec. książki T. Sierzputowskiego Romantyzm polski. Jego fazy, istota i skutki]. „Kraj” 1905, nr 15.
    • C. Jankowski: Norwid. „Kurier Warszawski” 1905, nr 85.
    • A. Lange: O nadużyciu słuszności. „Wędrowiec” 1905, nr 13, s. 223 (O „Filozofii wojny”).
    • Mik. [W. Gomulicki]: Norwid. „Kraj” 1905, nr 17, s. 7–8.
    • Z. Przesmycki: Z notat i dokumentów o C. Norwidzie. „Chimera” 1904, t. 8, z. 22/23/24.
    • K. Wroczyński: Pamięci C. Norwida. „Ogniwo” 1905, nr 18.
    • C. Jellenta: Monumentum Cypriana Norwida. „Ateneum” 1905, t. 1, z. 1–3, s. 160–161.
    • Brzozowski: Testament C. Norwida.„Świt” (Kijów) 1907, nr 15–16.
    • [Odczyt Jellenty o Norwidzie].„Praca” (Poz.) 1907, nr 42/43 + „Dziennik Poz.” 1907, nr 242.
    • Pierwszy odczyt Cezarego Jellenty o Norwidzie. [Dot. pierwszego z trzech odczytów wygłoszonych przez C. Jellentę w październiku 1907 roku w salach poznańskiego Bazaru]. „Praca” 1907, nr 42, s. 1333.
    • Cezary Jellenta. [Dot. drugiego z trzech odczytów wygłoszonych przez C. Jellentę w październiku 1907 roku w salach poznańskiego Bazaru]. „Praca” 1907, nr 43, s. 1366–1367.
    • M. Seyda: Jellenta o Norwidzie.„Kurier Poznański” 1907, nr 237, s. 2, nr 241, s. 2.
    • Z. Przesmycki: Varia: Wspaniały tom. Norwid po niemiecku. W: Kronika. „Chimera” 1907,t. 10, z. 30, s. 593–594.
    • R. Zrębowicz: Cyprian Norwid. „Nasz Kraj” 1907, z. 20.
    • J. Jankowski: O ideach i harfie Norwida. „Prawda” 1912, nr 41, 42, 43.
    • J. Jankowski: Pomnikowe wydawnictwo. „Świat” 1912, nr 17.
    • C. Jellenta: Preludia do wiedzy o Norwidzie. „Rydwan” 1912, t. 1–2.
    • W. Lutosławski: Cypriana Norwida „Pism zebranych”, t. A. „Gazeta Warszawska” 1912, nr 40.
    • S. Pieńkowski: Cyprian Norwid. „Gazeta Warszawska” 1912, nr 26.
    • Quis (A. Grzymała-Siedlecki). Książki. „Museion” 1912, z. 4.
    • K. Wroczyński: Norwid a krytycy. „Prawda” 1912, nr 46, 47.
    • Krasiński a Norwid
    • K. Nitsch: Z historii polskich rymów. Warszawa 1912.
    • R. Hempel (Szczepanikowa): „Chorągiew na prac ludzkich wieży”. „Prawda” 1913,nr 12–13.
    • Norwid na scenie. „Tygodnik Ilustrowany” 1913, nr 38.
    • R. Zrębowicz: Z zagadnień ideologii polskiej. „Krytyka” 1913, t. 38.
    • C. Jellenta: Artyzm Cypriana Norwida (Z powodu „Pism zebranych”). „Nowa Reforma” 1913, nr 292, s. 1, nr 294, s. 1.
    • P. Bańkowski: Norwidowe poglądy na sztukę. „Przegląd Narodowy” 1910, R. 3, t. 5, nr 2.
    • St. Brzozowski: Polskie Oberamergau. [W:] Legenda Młodej Polski. Lwów 1909.
    • S. Tarnowski: Adam Krechowiecki. „O Cyprianie Norwidzie”. „Przegląd Polski” 1910, t. 4.
    • R. Zrębowicz: O stylu Cypriana Norwida. „Krytyka” 1910, R. 11, t. 2, z. 3.
    • R. Zrębowicz: Przedmowa. [W:] C.K. Norwid: Czarne i Białe Kwiaty. Lwów 1910. Zebrałi przedmową opatrzył Roman Zrębowicz.
    • E. Czekalski: [recenzja książki C. Jellenty: Cyprian Norwid. Szkic syntezy]. „Prawda” 1909,nr 17.
    • W. Gomulicki: Pogadanka o C. Norwidzie. „Kraj” 1909, nr 9.
    • W. Hahn: C. Norwid o Słowackim. „Przewodnik Naukowy i Literacki” 1909.
    • Wł. Jabłonowski: O Cyprianie Norwidzie. „Głos Warszawski” 1909, nr 137, 138.
    • C. Jellenta: Cyprian Norwid. Szkic syntezy. Kraków 1909.
    • A. Krechowiecki: O Cyprianie Norwidzie. Próba charakterystyki. Przyczynki do obrazu życiai prac poety na podstawie źródeł rękopiśmiennych. Lwów 1909, t. 1–2.
    • A. Schröder: O Norwidzie. „Świat” 1909, nr 49, s. 11.
    • A. Stodor: [recenzja wykładów C. Norwida: O Juliuszu Słowackim…]. „Przegląd Powszechny” 1909, R. 26, t. 51.
    • J. G.: [Recenzja książki Jellenty]. „Kurier Warszawski” 1909, 10 maja.
    • K. Bereżyński: Filozofia C. Norwida. „Sfinks” 1911, nr 38–41.
    • S. Cywiński: Romantyzm a Mesjanizm. „Rocznik Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Wilnie” 1911–1914, t. 5, s. 297.
    • A. Nowaczyński: Parerga do „Cyganerii warszawskiej”. „Świat” 1911, nr 45.
    • A. Potocki: Polska literatura współczesna. Cz. 1. Kult zbiorowości 1860–1890. Cz. 2. Kult jednostki 1890–1910. Warszawa 1911–1912.
    • A.E. Balicki: Cyprian Kamil Norwid. Sprawozdanie Dyrekcji C.K. Gimnazjum III w Krakowieza rok szkolny 1908. Kraków 1908.
    • W. Bukowiński: W ćwierć wieku (1883 – 1908 – 23 V). „Sfinks” 1908, z. 5.
    • W. Feldman: Geniusz a społeczeństwo. „Krytyka” 1908, R. 10, t. 1, z. 6.
    • W. Feldman: Współczesna literatura polska. Wyd. 5. Lwów 1908.
    • (x) [Wilhelm Feldman]: Teatr krakowski. [Dot. premiery Norwidowego Krakusa w Teatrze Miejskim w Krakowie]. „Krytyka” 1908, R. 10, t. 2, z. 8, s. 113–115.
    • W. Gomulicki: Pogadanka. „Kraj Codzienny” 1908, nr 217.
    • I. Grabowski: Skon „Chimery”. „Świat” 1908, nr 6.
    • S. Grostern: Metafizyka w estetyce Wilde’a i Norwida. „Nowa Gazeta” 1908, nr 352,dod. „Literatura i Sztuka”1908, nr 22.
    • J. G.: [Recenzja Wyboru poezyj C.K. Norwida w opracowaniu R. Zrębowicza]. „Kurier Warszawski” 1908, 19.11.
    • C. Jankowski: Prześliczny wiersz. Nieznany utwór Norwida. „Świat” 1908, nr 48.
    • W. Jankowski: Zaleski i Norwid. W dwudziestą piątą rocznicę śmierci Norwida. „Sfinks” 1908, z. 5.
    • W. Jankowski: Zapomniany poeta (z powodu niemieckiego wydania wyboru dzieł Cypriana Norwida). „Ateneum Polskie” 1908, t. 3.
    • C. Jellenta: Krakus i Alina. „Nowa Reforma” 1908, nr 527.
    • W. Korotyński: Cyprian Norwid (w XXV rocznicę zgonu). „Kurier Warszawski” 1908, nr 147.
    • H. Leśniewski: Norwid po niemiecku. „Kurier Warszawski” 1908, nr 147.
    • J. Lorentowicz: Młoda Polska. T. 1. Warszawa 1908.
    • W. Prokesch: Wskrzeszony poeta. „Nowa Reforma” 1908, nr 261.
    • Walentynian [L. W.]: Pierwszy symbolista polski. „Lechita” 1908, nr 24–25.
    • S. Wyrzykowski: Pisywane na Babilon listy. „Literatura i Sztuka” 1908, nr 7, 23 lutego.
    • [Z okazji obchodów 25-lecia śmierci]. Cyprian Norwid – poeta, dramaturg, malarz, rzeźbiarz, postać renesansowa... „Nasz Kraj” 1908, t. 6.
    • R. Zrębowicz: Objaśnienia wydawcy. [W:] C. K. Norwid: Wybór poezyj. Zebrał i objaśnieniami zaopatrzył Roman Zrębowicz. Lwów 1908.
    • S. Tarnowski, J. Kallenbach [et al.]: Dzieje literatury pięknej w Polsce. Cz. 1, s. 472 – 476, 539, 540. Cz. 2, s. 60–61; 230–231. Kraków 1918.
 
This page is based on framework dLibra 5.8.4